"εγώ γαρ οίδα τούτο, ότι εισελεύσονται μετά την άφιξίν μου λύκοι βαρείς εις υμάς μη φειδόμενοι του ποιμνίου,και εξ υμών αυτών αναστήσονται άνδρες λαλούντες διεστραμμένα του αποσπάν τους μαθητάς οπίσω αυτών" (ΠΡΑΞΕΙΣ.20.29,30). Βλέποντας κάποιος αδελφοί μου το παραπάνω video, τι άλλο θα μπορούσε να σκεφτεί από το προφητικό εδάφιο για τους ψευδοποιμένες, που σε διάφορες χρονικές στιγμές κατά το πέρασμα των αιώνων,αντί να διαφυλάξουν τα λογικά πρόβατα του Κυρίου,ακόμη και με την ζωή τους αν χρειαστεί, θα τα παρέδιδαν οι ίδιοι στους λύκους.
Λυπάται ο Μητροπολίτης Κατερίνης, του νέου ημερολογίου, που αποσύρεται από την ενεργό δράση ο γηραιός "ιερέας" της τοπικής Ευαγγελικής "Εκκλησίας",χαίρεται όμως που ένας νέος άνθρωπος αναλαμβάνει να συνεχίσει την διακονία.Χαίρεται δηλαδή,που ένας νέος και δυνατός λύκος έρχεται να κατασπαράξει όσα πρόβατα του Χριστού δεν μπόρεσε ο προηγούμενος.Έχει μάλιστα ανοιχτό το γραφείο του και το τηλέφωνό του για να τον βοηθήσει στο έργο του. Για όσους αδελφοί μου γνωρίζουμε καλά τα εκκλησιαστικά,το δυσάρεστο αυτό γεγονός δεν αποτελεί έκπληξη.
Πάρα πολλά τα παρόμοια περιστατικά,και δυστύχως γίνονται όλο και συχνότερα,όλο και περισσότερα. Ενδεικτικά θα αναφέρω την παρουσία του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεοδώρου στην χειροτονία του "Πατριάρχη" των μονοφυσιτών στην Αλεξάνδρεια.Του φόρεσε την μήτρα και του φώναξε το άξιος.Άξιος για ποιό πράγμα ο αιρετικός;Μα προφανώς για αυτό που ανέφερα πιο πάνω.Για να κατασπαράξει τα λογικά πρόβατα του Κυρίου.Τα πρόβατα για τα οποία δεν νοιάζονται οι μισθωτοί ποιμένες του νέου ημερολογίου."ηγάπησαν γαρ την δόξαν των ανθρώπων μάλλον ήπερ την δόξαν του Θεού" (ΙΩΑΝΝΗΣ.12.43). Την δόξα και το χρήμα. Αγάπη να υπάρχει,μας λένε, και αρκεί. Εκτός από την αγάπη όμως,υπάρχει και η αλήθεια.Και γεννάται το ερώτημα : η αγάπη είναι ανώτερη ή η αλήθεια;Τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύς λόγος για την αγάπη. Αγάπη για τον συνάνθρωπο, αγάπη για τον πλανήτη, αγάπη για τα ζώα, παντού επικρατεί η λέξη αγάπη.
Η αγάπη πράγματι είναι σπουδαία, είναι ο ίδιος ο Θεός, διότι : " Ο Θεός αγάπη εστί, και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ" (Ά ΙΩΑΝΝΗ.4.16).Με τον ίδιο ζήλο που εκφράζονται οι άνθρωποι για την αγάπη προς τον συνάνθρωπο, την φύση κ.λ.π. , εκφράζονται και οι ορθόδοξοι πατέρες και θεολόγοι για την αγάπη προς τους αιρετικούς. Ναι,πρέπει να αγαπάμε τους αιρετικούς. Το ότι αγαπάμε όμως τους αιρετικούς δεν σημαίνει ότι πρέπει να ταυτιστούμε και μ’ αυτούς όσον αφορά τα πιστεύω τους και τα δόγματά τους. Χάριν της αγάπης έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια μια προσπάθεια ένωσης και συμπόρευσης μεταξύ των Ορθοδόξων και των αιρετικών.Γι 'αυτό και ο Μητροπολίτης Κατερίνης (νέου ημερολογίου), καλεί τους αιρετικούς Ευαγγελικούς να δώσουν μιά κοινή μαρτυρία στον σύγχρονο κόσμο.Ναι,καλή είναι η αγάπη ,όμως πάνω από την αγάπη υπάρχει η αλήθεια της πίστεως η οποία είναι αδιαπραγμάτευτη αξία. Η πυκνή αναφορά της λέξεως "αλήθεια" στην Αγία Γραφή, στα Ευαγγέλια και στις επιστολές είναι όχι μόνο εντυπωσιακή , αλλά και υψίστης σπουδαιότητος.
Η Εκκλησία για κανένα λόγο και σε καμιά περίπτωση δεν αδικεί την αλήθεια για να εξυπηρετήσει την αγάπη, διότι αποκομμένη από την αλήθεια η αγάπη εκφυλίζεται σε απάτη. Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός έλεγε:"δεν επιτρέπεται συγκατάβαση και οικονομία στα θέματα της πίστης". Σε αυτά δεν γίνονται εκπτώσεις , ούτε υποχωρήσεις. Έλεγε και πάλι ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός "να ενωθούμε, αλλά όχι να υποταγούμε στο πάπα". Η Εκκλησία εύχεται "υπέρ της των πάντων ενώσεως", θέλει να γίνουν όλοι Ορθόδοξοι, να βρουν την αλήθεια. Στην Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου αυτό αναφέρεται με περισσότερες λεπτομέρειες: « Τους πεπλανημένους επανάγαγε και σύναψον τη Αγία Σου Καθολική και Αποστολική Εκκλησία». Η Εκκλησία που εύχεται υπέρ «της των πάντων ενώσεως» , δεν εννοεί ότι πρέπει να ενωθούμε όπως είναι ο κάθε ένας με τα πιστεύω του, έχοντας ένα μέρος της αλήθειας οι παπικοί, ένα μέρος της αλήθειας οι προτεστάντες, ένα μέρος οι ευαγγελικοί και γενικά από ένα κομμάτι αλήθειας η κάθε ψευτοχριστιανική ομολογία κάνοντας κι εμείς οι ορθόδοξοι κάποιες υποχωρήσεις στο όνομα της αγάπης για να μην τους κακοκαρδίσουμε. Αν γίνει έτσι, δίνουμε μεγαλύτερη σημασία στην αγάπη, από την αλήθεια.
Η ισοπέδωση της αλήθειας με την αναγνώριση όλων των αιρέσεων, ως τμημάτων της Μίας αλήθειας, αποτελεί την μεγαλύτερη πλάνη της εποχής μας. Εμάς των Ορθοδόξων δεν μας λείπει τίποτε. Δεν έχουμε τίποτε να ζηλέψουμε από τους προτεστάντες,τους παπικούς,τους Ευαγγελικούς και του κάθε λογής αιρετικούς. Το γνωρίζουμε καλά και το πιστεύουμε ότι η Εκκλησία μας είναι πλήρης. Έχει Αποστολική διαδοχή. Τα δόγματα, οι κανόνες και η ιερά παράδοση θεσπίστηκαν και έγιναν αποδεκτά από τους πατέρες της Εκκλησίας μας στις Ιερές Συνόδους μετά από προσευχή και τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος. Ο Χριστός εκτός από αγάπη είναι και αλήθεια."εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή" (ΙΩΑΝΝΗΣ.14.6). Και η αλήθεια είναι πραγματική μόνο όταν είναι ολόκληρη.Ένα οικοδόμημα μπορεί να καταρρεύσει αφαιρώντας σιγά – σιγά, ένα – ένα τούβλο. "Το σιγάν αισχρόν και το λέγειν στεφάνων αίτιον", δηλαδή η σιωπή είναι αισχρό πράγμα και ο λόγος αιτία στεφάνων κατά τον άγιο Μάρκο τον Ευγενικό. Θα είμαστε θεατές των γεγονότων ή θα πρέπει να υψώσουμε την φωνή μας και να αντιδράσουμε σε όποια προσπάθεια αλλοίωσης της πίστεώς μας;
Έχουμε ιερή υποχρέωση προς τους αγίους πατέρες μας να διαφυλάξουμε αυτά που μας παρέδωσαν με αγώνες και εμείς με την σειρά μας να τα παραδώσουμε στους απογόνους μας.<br>"Οι Προφήται ως είδον, οι Απόστολοι ως εδίδαξαν, η Εκκλησία ως παρέλαβεν, οι ∆ιδάσκαλοι ως εδογμάτισαν, η Οικουμένη ως συμπεφρόνηκεν, η χάρις ως έλαμψεν· η αλήθεια ως αποδέδεικται, το ψεύδος ως απελήλαται, η σοφία ως επαρρησιάσατο, ο Χριστός ως εβράβευσεν· ούτω φρονούμεν, ούτω λαλούμεν, ούτω κηρύσσομεν, Χριστόν τον αληθινόν Θεόν ημών".