Μνήμη τού Αγίου Μάρτυρος Καλλινίκου - Επέτειος τής εις Επίσκοπον Χειροτονίας τού Σεβασμιώτατου Γέροντός μας

 

Σήμερα η Εκκλησία μας εορτάζει τήν μνήμη τού Αγίου Μάρτυρος Καλλινίκου. Ομως γιά τήν Ιερά Μονή μας η σημερινή ημέρα είναι διπλή εορτή, καί ιδιαίτερα σημαντική, καθώς φέτος συμπληρώνονται 22 έτη από τήν είς Επίσκοπον Χειροτονίας τού Σεβασμιώτατου Γέροντός μας, Μητροπολίτου Ταλαντίου καί Λοκρίδος κ.κ. Νεκταρίου.

 

Σήμερα στήν Ιερά Μονή μας καί παρουσία καί των 2 Αδελφοτήτων, τών οποίων ο Σεβασμιώτατος Γέροντας είναι ο ιδρυτής  ο πνευματικός πατέρας καί καθοδηγητής, τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.

Τής Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο τιμώμενος Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ταλαντίου καί Λοκρίδος κ.κ. Νεκτάριος, ενώ έλαβαν μέρος ο Θεοφιλεστάτος Επίσκοπος κ.κ. Πολύκαρπος, οι  Ιερείς καί Διάκονοι τής Ιεράς Μονής μας.

Στήν Θεία Λειτουργία παρευρέθησαν πλήθος πνευματικών παιδιών του Σεβ. Γέροντος, πού ήρθαν γιά να του ευχηθούν τα έτη πολλά, καθώς καί εκπρόσωποι τής Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καί συγκεκριμένα η Δήμαρχος τού Δήμου Αμφικλείας - Ελάτειας κ. Αθανασία Στιβακτή, ο κ. Βαίτσος Χρήστος Αντιδήμαρχος τού Δήμου Αμφικλείας - Ελάτειας, ο κ. Τσαρούχας Γεώργιος Πρόεδρος τού Δημ. Διαμερίσματος Τιθορέας, καί ο κ. Λουκάς Σχοινάς Πρόεδρος τού Δημ. Διαμερίσματος Μοδίου .

Ο Σεβασμιώτατος γέροντας μας, στον λόγο του αφού πρώτα ευχαρίστησε τα πνευματικά του παιδιά, για τις ευχές τους και τα δώρα τους, τόνισε ότι πίσω από την μίτρα και τα πολυποίκιλα άμφια που φοράει ο Αρχιερέας, πρέπει να κρύβεται ένας πατέρας.

Ένας πατέρας που μεριμνά για τα παιδιά του. Ένας πατέρας που χαίρεται και θλίβεται με τις χαρές και τις θλίψεις των παιδιών του. Ένας πατέρας που θυσιάζεται για την σωτηρία των παιδιών του, γενόμενος τα πάντα τοις πάσι ίνα τους πάντες κερδίσει.

Έτσι ο Αρχιερέας ενθρονίζεται στον πολυτιμότερο θρόνο που υπάρχει στη γη. Και αυτός ο θρόνος είναι οι καρδιές των παιδιών του. Σε όσους θρόνους και εάν ενθρονιστεί, και όσα επισκοπεία και εάν ιδρύσει και εγκαινιάσει, εάν δεν ενθρονιστεί ο Επίσκοπος στις καρδιές των παιδιών του απέτυχε σαν Αρχιερέας γιατί δεν κατάφερε στο πρόσωπο του οι πιστοί να βλέπουν τον Χριστό. 

Από τα βάθη τής ψυχής μας, καί πρό τής Σεπτής Θεομητορικής Εικόνος τής Παναγίας Οδηγήτριας, ευχόμεθα στόν Σεβασμιώτατο Γέροντά μας, έτη πολλά καί καλά, ευλογημένα παρά τής Δεξιάς του Υψίστου, αγιασμένα, αγωνιστικά, μεστά πνευματικής δημιουργίας, πρός ωφέλεια τών ψυχών τών μοναχών και μοναζουσών τών 2 αδελφοτήτων, τών πολυπληθών πνευματικών παιδιών του, αλλά καί πρός δόξα τής Αγίας μας Εκκλησίας.

Ιδιαίτερο, αλλά και συγχρόνως πανευφρόσυνο γεγονός, αποτέλεσε το γεγονός οτι κατά την διάρκεια τής Θείας Λειτουργίας έγινε η έναρξη τών εργασιών για τήν ηλεκτροδότηση τής Ιεράς Μονής μας.

Ακολουθούν, ο Βίος του Αγίου Μάρτυρος Καλλινίκου, καθώς καί φωτογραφικά στιγμιότυπα από τόν Εσπερινό τήν Θεία Λειτουργία καί από τήν εόρτια τράπεζα. 

Ο Βίος τού Αγίου Μάρτυρος Καλλινίκου

Φορητή Εικόνα τού Αγίου Μάρτυρος Καλλινίκου αγιογραφημένη από τούς πατέρες τής Ιεράς Μονής μας

Ιερά Λείψανα τού Αγίου Μάρτυρος Καλλινίκου, πού φυλλάσονται στήν Ιερά Μονή μας.

Ο Άγιος Καλλίνικος κατάγονταν από την Κιλικία, από εύπορη οικογένεια και ήταν γνωστικός, λόγιος και σπουδαίος ρήτορας. Σε νεαρή ηλικία κατηχήθηκε στο χριστιανισμό και στη συνέχεια με πίστη και αφοσίωση στο Θείο Λόγο άρχισε να κηρύττει αυτόν ξεκινώντας από την πόλη Γάγγρα. Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα ένα μεγάλο μέρος των κατοίκων είχε εκχριστιανιστεί οπότε και συνέχισε τη διδασκαλία του σε παρακείμενες πόλεις φθάνοντας και στην πολυάνθρωπη Άγκυρα της Γαλατίας.

Εκεί όταν ενημερώθηκε ο διοικητής της πόλης Σακερδώς, ότι κάποιος ξεσηκώνει τα πλήθη εναντίον των πατρογονικών θεών διαταράσσοντας τη θρησκευτική τάξη, διέταξε τη σύλληψή του. Κατά την ανάκριση που του έκανε στη συνέχεια ο ίδιος ο διοικητής, και διαπιστώνοντας την ακλόνητη πίστη του Καλλινίκου, διέταξε να τον υποβάλλουν σε διάφορα μαρτύρια. Ο Καλλίνικος όμως αποδέχονταν αυτά καρτερικά και προκαλούσε τον διοικητή για ακόμη περισσότερα, θεωρώντας τα μαρτύρια αθλήσεις πίστης.
Τότε ο διοικητής, μη θέλοντας να τον θανατώσει στην πόλη αυτή, διέταξε στρατιώτες να τον μεταφέρουν πεζοπορώντας στη Γάγγρα και εκεί να τον θανατώσουν, προκειμένου οι εκεί οπαδοί του να σωφρονιστούν. Τότε οι στρατιώτες ιππεύοντας εκείνοι άλογα παρέλαβαν τον Καλλίνικο δέσμιο, συρόμενο με σχοινί, και ξεκίνησαν τη μεταγωγή. Ήταν καλοκαίρι και την ημέρα εκείνη ο ήλιος ήταν πολύ καυστικός, ο δε δρόμος τελείως άνυδρος. Γρήγορα οι στρατιώτες άρχισαν να διψούν, το ίδιο και τα άλογα μέχρι σε σημείο να πέσουν κάτω έτοιμα να πεθάνουν. Βλέποντας οι στρατιώτες τον Καλλίνικο να στέκεται όρθιος και να τους παρακολουθεί χωρίς καμία αίσθηση δίψας, θαυμάζοντάς τον άρχισαν να τον εκλιπαρούν να τους σώσει λέγοντάς του: "Άγιε μη θυμάσαι τα όσα κακά σου κάναμε, λυπήσου μας και σώσε μας απ΄ αυτή την κάψα, δεν έχουμε άλλη ελπίδα σωτηρίας".
Τότε ο Καλλίνικος, παρακαλώντας με πίστη τον Θεό να βοηθήσει τους στρατιώτες, έκανε να ξεπηδήσει από το ξερό έδαφος πίδακας νερού. Μετά το θαύμα εκείνο οι στρατιώτες, αφού συνήλθαν, δεν ήξεραν στη συνέχεια τι να πράξουν, φοβούμενοι όμως τις συνέπειες της μη εκτέλεσης της διαταγής έβαλαν τον μάρτυρα πάνω σε άλογο και συνέχισαν προς Γάγγρα, σκεπτόμενοι στη διαδρομή τι να κάνουν.
Φθάνοντας τελικά έξω από τα τείχη της πόλης σταμάτησαν για να συσκεφτούν, χωρίς να μπορούν να πάρουν μια τελική απόφαση. Τότε ο Καλλίνικος τους συμβούλευσε να εκτελέσουν τη διαταγή, προκειμένου να μην υποστούν και αυτοί τη θανατική ποινή, αλλά και για τον ίδιο που ήταν έτοιμος, από τον πρόσκαιρο θάνατο, να μεταβεί στην αθάνατη ζωή.
Έτσι οι στρατιώτες συνέχισαν και, παρά την πύλη των τειχών της Γάγγρας όπου υπήρχε καμίνι, άναψαν μεγάλη φωτιά όπου και έριξαν σ΄ αυτό τον Καλλίνικο που δοξολογούσε τον Θεό.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Κλῆσιν σύνδρομον, ἔχων τῷ βίῳ, νίκος καλλίστον, ἤρας ἐν ἄθλοις, καταλλήλως γεγονῶς ὁ προκέκλησαι, σὺ γὰρ καλῶς τὸν ἀγῶνα τελέσας σου, ὡς νικητὴς ἐδοξάσθης Καλλίνικε. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Τὰ ἄνω τερπνά, ἀξίως νῦν κεκλήρωσαι· Χριστοῦ γὰρ σφοδρῶς, τῷ πόθῳ πυρακτούμενος, τοῦ πυρὸς Καλλίνικε, δι᾽ αὐτοῦ ἀνδρείως κατετόλμησας· ᾧ καὶ νῦν παριστάμενος, μὴ παύσῃ πρεσβεύων, ὑπὲρ τῶν πάντων ἡμῶν.

Μεγαλυνάριον
Άνθραξι των λόγων σου των σοφών, ύλην ασεβείας καταφλέξας αθλητικώς,ως τερπνή θυσία, δια πυρός προσήχθης,Καλλίνικε παμμάκαρ, τω Αθλοθέτη σου.

Πηγή: Βικιπαίδεια 

Ο Εσπερινός τού Αγίου Καλλινίκου

Η Θεία Λειτουργία