Ενώ λοιπόν ήταν βράδυ την ημέρα εκείνη, την πρώτη μετά το Σάββατο, και ενώ οι θύρες ήταν κλεισμένες εκεί όπου ήταν οι μαθητές για το φόβο των Ιουδαίων, ήρθε ο Ιησούς και στάθηκε στο μέσο και τους λέει: «Ειρήνη σ’ εσάς».
Και αφού είπε αυτό, έδειξε τα χέρια και την πλευρά του σ’ αυτούς. Χάρηκαν τότε οι μαθητές, όταν είδαν τον Κύριο.
Τους είπε λοιπόν πάλι ο Ιησούς: «Ειρήνη σ’ εσάς. Καθώς με έχει αποστείλει ο Πατέρας κι εγώ στέλνω εσάς».
Και όταν είπε αυτό, φύσηξε πάνω τους και τους λέει: «Λάβετε Πνεύμα Άγιο.
Αν σε κάποιους αφήσετε τις αμαρτίες, έχουν αφεθεί σ’ αυτούς, αν σε κάποιους τις κρατάτε, έχουν κρατηθεί».
Ο Θωμάς, όμως, ένας από τους δώδεκα, ο λεγόμενος, “Δίδυμος”, δεν ήταν μαζί τους όταν ήρθε ο Ιησούς.
Του έλεγαν λοιπόν οι άλλοι μαθητές: «Έχουμε δει τον Κύριο!»
Εκείνος τους είπε: «Αν δε δω στα χέρια του το σημάδι των καρφιών και δε βάλω το δάχτυλό μου στο σημάδι των καρφιών και δε βάλω το χέρι μου στην πλευρά του, δε θα πιστέψω».
Και μετά από οχτώ ημέρες ήταν πάλι μέσα οι μαθητές του και ο Θωμάς μαζί τους. Έρχεται ο Ιησούς, ενώ ήταν οι θύρες κλεισμένες, και στάθηκε στο μέσο και είπε: «Ειρήνη σ’ εσάς».
Έπειτα λέει στο Θωμά: «Φέρε το δάχτυλό σου εδώ και δες τα χέρια μου, και φέρε το χέρι σου και βάλε το στην πλευρά μου, και μη γίνεσαι άπιστος αλλά πιστός».
Αποκρίθηκε ο Θωμάς και του είπε: «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου!»
Του λέει ο Ιησούς: «Επειδή με έχεις δει, έχεις πιστέψει; Μακάριοι όσοι δε με είδαν και όμως πίστεψαν».
Βέβαια, και άλλα πολλά θαυματουργικά σημεία έκανε ο Ιησούς μπροστά στους μαθητές του, που δεν είναι γραμμένα στο βιβλίο τούτο.
Αυτά όμως έχουν γραφτεί, για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, και πιστεύοντας να έχετε ζωή στο όνομά του.
Πηγή : ekklisiaonline.gr
Κύριο χαρακτηριστικό της εποχής μας είναι η απιστία. Η δυσκολία δηλ. να δεχθούμε ότι πάνω από εμάς βρίσκεται, όχι απλά μια ανώτερη δύναμη, αλλά ο Θεός ο οποίος μας βλέπει και ακολουθεί πατρικά κάθε μας βήμα. Η άρνηση της ύπαρξης του Θεού εντοπίζεται στο επιχείρημα ότι αφού δεν βλέπουμε τον Θεό, άρα δεν υπάρχει. Μόνο ότι βλέπουμε, ότι ψηλαφίζουμε, ότι πιάνουμε είναι πραγματικό ενώ από κει και πέρα όλες οι θεωρίες περί υπάρξεως Θεού ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας.
Ο θρίαμβος της Αναστάσεως του Κυρίου συνεκλόνισε τους Ιουδαίους, στους Μαθητάς όμως, όπως στο Θωμά, δημιούργησε ανείπωτη χαρά αλλά και φόβο.
Στους συναχθέντας μαθητάς εμφανίζεται ο Κύριος, τους επιδεικνύει τας χείρας και τους πόδας για να ιδούν τις πληγές εκ των ήλων και να πεισθούν ότι είναι Εκείνος ο Διδάσκαλός τους ο οποίος απέθανε μεν επί του Σταυρού, αλλά ανέστη τριήμερος εκ νεκρών.
Η εμφάνιση του κυρίου ήταν επιβεβλημένη να γίνει ενώπιον των Μαθητών για να τους στηρίξει στην πίστη της Αναστάσεως. Όλων των λοιπών θαυμάτων τα οποία πραγματοποίησε ο Κύριος, η Ανάστασίς Του είναι το μεγαλύτερο θαύμα Του.
Εκτός όμως του θαύματος αυτού, ο Κύριος πραγματοποίησε πάμπολλα εκπληκτικά θαύματα ενώπιον των Μαθητών που δεν ενεγράφησαν εις τα Ιερά Ευαγγέλια.
Αυτά που εγράφησαν όμως σκοπό έχουν να πιστεύσουν οι άνθρωποι ότι ο Κύριος είναι ο υπό των Προφητών προαναγγελθείς Υιός του θεού, ο Σωτήρ και Λυτρωτής του κόσμου. Και δια της πίστεως αυτής να καταστούν συγκληρονόμοι της αιωνίου ζωής, της χάριτος και της αληθείας, η οποία μεταδίδεται εις αυτούς δια του Ιησού.
Ένας εκ των μαθητών ο Θωμάς ήτο απών κατά την εμφάνιση του Κυρίου εις το υπερώον. Όταν επέστρεψε και ήκουσε τις διαβεβαιώσεις των λοιπών Μαθητών δεν επίστευσε.
Δεν παραδέχεται το μέθα θαύμα της Αναστάσεως του Διδασκάλου. Απαισιόδοξος και μελαγχολικός ως χαρακτήρας στέκει διστακτικός. Τόσοι μάρτυρες της Αναστάσεως, βεβαιούν ότι είδαν τον θείο Διδάσκαλο, αλλά εκείνος παραμένει ασυγκίνητος.
Παρόλα αυτά ο Κύριος δεν τον εγκαταλείπει. Δεν του ενισχύει τις αμφιβολίες του. Και «μεθ’ ημέρας οκτώ» επανεμφανίζεται ο Κύριος παρόντος και του Θωμά. Τότε υπακούει στην εντολή του Αναστάντος να τον πλησιάσει και να τον ψηλαφίσει, πιστεύει και αναφωνεί «ο Κύριός μου και ο θεός μου».
Στερεώνεται στην πίστη του και ολόθερμη και ολόψυχη εκστομίζεται η ομολογία από τα χείλη του, διακηρυττομένη και από την καρδία του. Η οδός της πίστεως περιπατήθη υπό του Θωμά και του ενέπνευσε την εμπιστοσύνη για το θαύμα της Αναστάσεως.
Δεν πρέπει ο άνθρωπος να ζητά να ερευνά τον θεό και να επιζητεί την ψηλάφισή του όπως ο Θωμάς διότι η πίστη έχει μεγαλυτέρα αξία και ισχυροτέρα βεβαιότητα από τις ανθρώπινες αισθήσεις.
Τούτο βεβαιώνεται υπό του ιδίου του αρχηγού της πίστεώς μας και τελειωτού Ιησού δια του ρήματός του «Μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες».
Ημείς συγκλονισθήκαμε από τον θρίαμβο της Αναστάσεώς Του ή παραμένομε «πεπτωκότες, απόντες και μη πιστεύσαντες»;
Πηγή : dogma.gr