Σήμερα 3 Οκτωβρίου, η Εκκλησία μας εορτάζει τήν μνήμη τού Αγίου Ιερομάρτυρος Διονυσίου τού Αρεοπαγίτη. Ο Άγιος Διονύσιος, είναι ο πολιούχος άγιος των Αθηνών, καί είναι ο προστάτης Αγιος των Δικαστικών και του Δικαστικού Σώματος.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το ένατο έτος μετά από την γέννηση του Χριστού. Διετέλεσε μέλος του Ανώτατου Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου. Υπήρξε ένας από τους πρώτους Αθηναίους που πίστεψαν στον Χριστό.
Σε νεαρή ηλικία βρέθηκε στην Ηλιούπολη της Αιγύπτου (κοντά στο σημερινό Κάιρο) ακριβώς την εποχή της Σταυρώσεως του Κυρίου. Την Μεγάλη εκείνη Παρασκευή την ώρα της σταυρώσεως του Χριστού αν και μεσημέρι, σκοτίστηκε ο ήλιος «Ἀπὸ δὲ ἕκτης ὥρας σκότος ἐγένετο ἐπὶ πᾶσαν τὴν γὴν ἕως ὥρας ἐνάτης». Ο Διονύσιος συγκλονίστηκε από το παράδοξο αυτό φαινόμενο και αναφώνησε: «ἢ Θεὸς πάσχει ἢ τὸ πᾶν ἀπόλλυται» («ή ο Θεός υποφέρει ή χάνεται το παν»). Σημείωσε δε με επιμέλεια την ημέρα και ώρα του υπερφυσικού αυτού γεγονότος του σκοτισμού του Ηλίου.
Όταν επέστρεψε στην Αθήνα άκουσε το κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου στον Άρειο Πάγο να μιλά για εκείνο το υπερφυσικό σκοτάδι κατά την Σταύρωση του Κυρίου διαλύοντας κάθε αμφιβολία για την εγκυρότητα της νέας του πίστης. Βαπτίσθηκε, με την οικογένειά του κατά το έτος 52 μ.Χ.
Όταν έμαθε ότι στα Ιεροσόλυμα ζει η Μητέρα του Χριστού, ταξίδεψε μέχρι εκεί όπου και την συνάντησε. Από αυτή την συνάντηση είπε: «το παρουσιαστικό της, τα χαρακτηριστικά της, η όλη εμφάνιση της μαρτυρούν, ότι είναι πράγματι Μητέρα Θεού».
Στα Ιεροσόλυμα ξαναβρέθηκε, όταν εκοιμήθη η Θεοτόκος και εξεδήμησε προς τον Υιόν και τον Θεόν της. Τότε ηρπάγη και αυτός όπως οι Απόστολοι και άλλοι Ιεράρχαι, εν νεφέλαις και αιθερίως μετέβη και παρέστη εις την κηδείαν της Παναγίας.
Διετέλεσε Επίσκοπος της πόλεως των Αθηνών και έλαβε μαρτυρικό τέλος δια της πυράς. Τη μαρτυρία ότι ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης υπήρξε επίσκοπος Αθηνών την δίνει ο Διονύσιος Κορίνθου και μας τη μεταφέρει στην Εκκλησιαστική Ιστορία του ο Ευσέβιος Καισαρείας.
Πηγή : el.wikipedia.org
Στήν Ιερά Μονή μας σήμερα Κυριακή Β' Λουκά, ετελέσθη Αρχιερατικό συλλείτουργο, προεξάρχοντος τού Σεβασμιωτάτου Πατρός καί καθηγουμένου, Μητροπολίτου Ταλαντίου καί Λοκρίδος κ.κ. Νεκταρίου, τού Θεοφιλεστάτου Επισκόπου κ.κ. Πολυκάρπου, τών Ιερέων καί Διακόνων τής Μονής μας.Στό τέλος τής Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος Γέροντας, ετέλεσε τόν σαραντισμό του νεογέννητου, δηλαδή την είσοδο του στην Εκκλησία και την αφιέρωση του στον Θεό, τού τετάρτου τέκνου, τής οικογενείας Καραμπάση, λίαν αγαπητών πνευματικών τέκνων τής Ιεράς Μονής μας.
Διότι σκοπός του σαραντισμού, είναι ο αγιασμός, καί η αφιέρωση του νεογέννητου στον Θεό. Στην Θ. Λειτουργία προσφέρομε ψωμί και κρασί. Και ο Θεός τα λαμβάνει τα αγιάζει και μας τα επιστρέφει ως Σώμα και Αίμα Χριστού. Έτσι και ο σαραντισμός είναι ένα «Τα σα εκ των σων σοι προσφέρομε κατά πάντα και διά πάντα».
Γιατί ο Θεός είναι ο δημιουργός της ζωής. Και έκανε και εμάς συνδημιουργούς του στη ζωή. Έτσι το νεογέννητο το προσφέρομε στον Θεό στον οποίον ανήκει ως «σα εκ των σων», και ο Θεός το λαμβάνει και το αγιάζει. Γιατί ότι αφιερώνουμε στο Θεό, ο Θεός το αγιάζει. Δηλαδή ενώνεται με αυτό και το νεογέννητο ζει διά του Θεού.
Σκοπός του σαραντισμού λοιπόν είναι ο αγιασμός του νεογέννητου. Αλλά δεν συμβαίνει αυτή την στιγμή, αλλά θα γίνει εν χρόνω και σταδιακά. Γι αυτό και στην ευχή εις το παιδί λέμε: «..ίνα και του νοητού καταξιηθή φωτός (Βάπτισμα, Χρίσμα) εν καιρώ ώ προώρισας, και συγκαταριθμηθή τη αγία σου ποίμνη (Εκκλησία) διά του μονογενού σου Υιού».
Έτσι ο αγιασμός ουσιαστικώς αρχίζει με το μυστήριο του Βαπτίσματος και ολοκληρώνεται με την Θεία Ευχαριστία. Αυτό συμβολίζει η πορεία του νεογέννητου μέσα στον ναό.
Πηγή : pemptousia.gr
Ακολουθούν φωτογραφικά στιγμιότυπα
