Ευαγγέλιο Κυριακής πρό τής Υψώσεως τού Τιμίου Σταυρού

Εἶπε ὁ Κύριος· Κανένας δὲν ἀνέβηκε στὸν οὐρανὸ παρὰ μόνο ὁ Υἱὸς τοῦ ᾿Ανθρώπου, ποὺ κατέβηκε ἀπὸ τὸν οὐρανό, καὶ ποὺ εἶναι στὸν οὐρανό.

῞Οπως ὁ Μωυσῆς ὕψωσε τὸ χάλκινο φίδι στὴν ἔρημο, ἔτσι πρέπει νὰ ὑψωθεῖ ὁ Υἱὸς τοῦ ᾿Ανθρώπου, ὥστε ὅποιος πιστεύει σ’ αὐτὸν νὰ μὴ χαθεῖ ἀλλὰ νὰ ζήσει αἰώνια. Τόσο πολὺ ἀγάπησε ὁ Θεὸς τὸν κόσμο, ὥστε παρέδωσε στὸν θάνατο τὸν Μονογενή του Υἱό, γιὰ νὰ μὴ χαθεῖ ὅποιος πιστεύει σ’ αὐτὸν ἀλλὰ νὰ ἔχει ζωὴ αἰώνια.

Γιατί, ὁ Θεὸς δὲν ἔστειλε τὸν Υἱό του στὸν κόσμο γιὰ νὰ καταδικάσει τὸν κόσμο, ἀλλὰ γιὰ νὰ σωθεῖ ὁ κόσμος δι’ αὐτοῦ.

Πηγή : proseuxi.gr

Τό παρόν εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, προέρχεται ἀπό τό διάλογο τόν ὁποῖο εἶχε μέ τόν Κύριο ὁ μυστικός φίλος καί μαθητής του Νικόδημος. Ὁ Κύριος, μέσα στή ροή τοῦ διαλόγου καί τῆς συνομιλίας μέ τό Νικόδημο, ἔκαμε χρήση μιᾶς εἰκόνας καί ἐπεισοδίου ταυτόχρονα ἀπό τή ζωή τοῦ Ἰουδαϊκοῦ λαοῦ, ὅταν αὐτοί μετά τήν ἔξοδο καί ἀπελευθέρωσή τους ἀπό τήν σκλαβιά τῶν Φαραώ τῆς Αἰγύπτου, ἐπορεύοντο γιά σαράντα χρόνια μέσα στήν ἔρημο μέχρι νά καταλήξουν στή γῆ τῆς ἐπαγγελίας, τή γῆ τῆς Ὑποσχέσεως τοῦ Θεοῦ πρός τούς Ἰσραηλῖτες, τόν περιούσιο λαό τοῦ Θεοῦ.

Οἱ Ἰουδαῖοι ἐνώπιον τῶν δυσκολιῶν, τίς ὁποῖες ἀντιμετώπιζαν κατά τό χρόνο τῆς πορείας τους, ἄρχισαν νά δυσανασχετοῦν ἐναντίον τοῦ ἀρχηγοῦ τους Μωυσῆ  καί νά τονίζουν ὅτι προτιμοῦσαν νά παρέμεναν στήν Αἴγυπτο, παρά νά ὑφίστανται ὅλες αὐτές τίς ταλαιπωρίες. Ἔτσι ὁ Θεός ἕνεκα τῆς ἀχαριστίας τους, ἐπέτρεψε νά παρουσιασθοῦν δηλητηριώδη φίδια, τά ὁποῖα ἀφοῦ τούς δάγκωναν, τούς θανάτωναν.  Τότε ὁ Μωυσῆς  ἐστράφη μέ ἔντονη προσευχή πρός τό Θεό καί ζήτησε νά φεισθεῖ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ.  Παρά τό γεγονός ὅτι ὁ Θεός τούς ἔτρεφε μέ τό μάννα καί τά ὀρτύκια οἱ Ἰουδαῖοι μεμψιμοιροῦσαν ἐναντίον καί τοῦ Θεοῦ καί τοῦ Μωυσῆ.
 
Τότε ὁ Θεός ὑπέδειξε στό Μωυσῆ νά προβεῖ στήν κατασκευή ἑνός χάλκινου φιδιοῦ, τό ὁποῖο τοποθέτησε ὁριζόντια καί ψηλά πάνω στό ραβδί του. Ὅσοι ὑφίσταντο τά δαγκώματα τῶν φιδιῶν, ἀτένιζαν τό χάλκινο φίδι καί ὄχι μόνο ἐθεραπεύοντο ἀλλά γλύτωναν καί ἀπό τό θάνατο. Τό σχῆμα τοῦτο προτύπωνε τό σταυρό τοῦ Κυρίου καί τή λύτρωση, τήν ὁποία ἡ σταύρωση προσέφερε πρός τό ἀνθρώπινο γένος. Ὁ σταυρός, τό ξύλο τῆς κατάρας, ἀφοῦ ποτίστηκε μέ τό πανάσπιλο καί πανακήρατο αἷμα τοῦ Κυρίου ἁγιάσθηκε καί μετετράπη σέ σύμβολο χαρᾶς, νίκης καί ἀναστάσεως καί σέ πηγή ζωῆς καί ὄργανο ἁγιασμοῦ καί εὐλογίας.

Ἔτσι ὅλοι ὅσοι θά ἀκολουθοῦσαν τήν πίστη, δέ θά ζοῦσαν πιά μέσα στήν κατάσταση τῆς παρακοῆς καί τῆς πτώσεως, ἀλλά στήν κατάσταση τῆς ὑπακοῆς καί σωτηρίας, καί θά ὁδηγοῦντο στήν αἰώνια καί παραδείσια ζωή.

Ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ δέν κατέβηκε στή γῆ γιά νά στήσει θρόνο γιά τόν Ἑαυτό του καί νά ἐπιζητήσει ἐγκόσμιες δόξες καί χαρές. Ἀντίθετα ἔζησε μέσα στήν ἀφάνεια, καί ὅταν διωκόταν ὑποχωροῦσε καί ἀποχωροῦσε.

Ἅμα ὅμως ἐγκαινίασε τό ἀπολυτρωτικό καί σωτηριολογικό ἔργο του καί ἦλθε σέ σύγκρουση μέ τό κοσμικό φρόνημα καί τίς δυνάμεις τοῦ κακοῦ τότε συλλαμβάνεται, δικάζεται, σταυρώνεται ὡς κακοῦργος καί θάπτεται στή γῆ.  Μετά τρεῖς ἡμέρες ὅμως παραμονῆς στόν τάφο ἀνίσταται, νικᾶ τό θάνατο, σκορπίζει παντοῦ χαρά καί αἰσιοδοξία καί χαρίζει τήν Ἀληθινή ζωή σέ ὅσους πιστεύουν καί ἀκολουθοῦν τή νέα πίστη.

Πηγή : poimin.gr