Έτσι όταν βγήκε στη στεριά, είδε πολύν κόσμο και τους σπλαχνίστηκε, και γιάτρεψε τους αρρώστους των.
Όταν έπεσε το δειλινό, τον πλησίασαν οι μαθητές του και του είπαν:«Ο τόπος είναι ερημικός, και η ώρα πια περασμένη. Διώξε τον κόσμο να πάνε στα χωριά για ν΄ αγοράσουν φαγητά να φάνε». Ο Ιησούς όμως τους είπε: «Δεν υπάρχει λόγος να φύγουν, δώστε τους εσείς να φάνε».
«Δεν έχουμε εδώ παρά πέντε ψωμιά και δύο ψάρια», του απαντούν. «Φέρτε μού τα εδώ», τους λέει. Κι αφού πρόσταξε τον κόσμο να καθίσει για φαγητό πάνω στο χορτάρι, πήρε τα πέντε ψωμιά και τα δύο ψάρια, έστρεψε το βλέμμα του στον ουρανό, τα ευλόγησε, έκοψε τα ψωμιά σε κομμάτια και τα έδωσε στους μαθητές, και οι μαθητές στο πλήθος.
Έφαγαν όλοι και χόρτασαν. Και μάζεψαν τα περισσεύματα από τα κομμάτια, δώδεκα κοφίνια γεμάτα. Αυτοί που έφαγαν ήταν περίπου πέντε χιλιάδες άντρες, χωρίς τις γυναίκες και τα παιδιά.
Αμέσως ύστερα ο Ιησούς υποχρέωσε τους μαθητές του να μπουν στο καΐκι και να πάνε να τον περιμένουν στην απέναντι όχθη, ωσότου αυτός διαλύσει τα πλήθη.
Πηγή : panagiaalexiotissa.blogspot.com
Μέ τό θαῦμα πού αναφέρεται στήν σημερινή εὐαγγελική περικοπή, ἀναδεικνύεται ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Μεσσίας. Αὐτός συγκεντρώνει τό λαό καί τόν τροφοδοτεῖ, ὅπως τότε ὁ Θεός τροφοδοτοῦσε τόν ἰσραηλιτικό λαό στήν ἔρημο μέ τό μάννα.
Ὁ λαός μετά τό θαῦμα πείσθηκε ὅτι αὐτός εἶναι ὁ ἀναμενόμενος Μεσσίας καί θέλησε νά τόν ἀνακηρύξει βασιλιά, σημειώνει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης. Ὁ Χριστός βέβαια, τοῦ ὁποίου «ἡ Βασιλεία οὐκ ἔστι ἐκ τοῦ κόσμου τούτου», ἀπολύει τούς ὄχλους καί ἀναχωρεῖ. Ὁ χορτασμός τῶν πέντε χιλιάδων εἶναι συνεπῶς μία πράξη μεσσιανική. Γιατί με αὐτή ὁ Χριστός προτυπώνει τήν κατ΄ ἐξοχήν τροφή τῆς Ἐκκλησίας πού δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τή Θεία Εὐχαριστία.
Τά ἴδια λόγια πού χρησιμοποιοῦνται στό θαῦμα τό σημερινό, χρησιμοποιοῦνται καί στό Μυστικό Δεῖπνο κατά τή διάρκεια τοῦ ὁποίου, ὁ Ἰησοῦς παρέδωκε στούς μαθητές του καί τήν Ἐκκλησία τό Μυστήριο τῶν Μυστηρίων, τή Θεία Εὐχαριστία. Ἄρα ὁ Χριστός εἶναι «Ἄρτος τῆς ζωῆς, ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς», πού ὡς ποιμένας τρέφει τό λαό καί τήν Ἐκκλησία, ὄχι βέβαια μέ τροφή προσωρινή καί φθαρτή ἀλλά μέ ἄφθαρτη καί αἰώνια.
Εἶναι ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ «ὁ εὐλογῶν, τρέφων, πληθύνων καί ἁγιάζων τά σύμπαντα».
Πηγή : ekklisiaonline.g